على (ع ) مى فرمايد:((به درستى كه در قرآن مجيد آيه اى است كه عمل به آن ننموده هيچ كس نه قبل از من و نه بعد از من ، زيرا من يك دينار را به ده درهم فروختم (انفاق كردم ) و قبل از هر سؤ الى كه از پيامبر(ص ) كردم يك درهم به فقير دادم . سپس يك مطلب از آن حضرت سؤ ال مى كردم ، رسول خدا(ص ) به من فرمود:((يا على ! به من وحى رسيده كه قبل از هر پرسشى از من ، اول بايستى صدقه اى به فقير بدهند و من قصد دارم مقدار صدقه را يك دينار قرار دهم .)) على (ع ) عرض كرد:((يا رسول اللّه ! اگر مقدار صدقه يك دينار باشد؟مردم سؤ الى نمى كنند.)) حضرت فرمود:((پس چه قدر باشد.)) حضرت على (ع ) عرض كرد:((يك دانه گندم يا يك دانه جو.)) باز هم كسى حاضر به سؤ ال كردن از رسول خدا(ص ) نشد، مگر على (ع ) كه ده سؤ ال نمود و اين آيه در شاءن او نازل گرديد. منبع : دايرة المعارف علوى ، ج 10، ص 390.
ارسال شده 11 سال پیش
نظرات