اهمیت افزایش سرمایه اجتماعی برای مراکز نیکوکاری

سرمایه اجتماعی دارای اهمیت زیادی برای  NGO های نیکوکاری می باشد. لذا در ابتدا سرمایه اجتماعی را توضیح میدهیم.

در تعریف ساده می توان سرمایه اجتماعی را به عنوان توانایی افراد در همکاری برای اهداف مشترک در گروهها و سازمانها تعریف کرده است(قربانی و همکاران، 1401، 227).

سرمایه اجتماعی شیء واحد نیست؛ بلکه انواع چیزهای گوناگون است که دو ویژگی مشترک دارند: همه آنها شامل جنبه ای از یک ساخت اجتماعی هستند و کنش های معین افراد در درون ساختار را تسهیل میکنند. سرمایه اجتماعی موجب ارتقای سطح همکاری اعضای جامعه و پایین آمدن سطح هزینه های تبادلات و ارتباطات می شود(طهرانی و همکاران، 1402، 72و 73).

سرمایه اجتماعی عناصری نظیر اعتماد و عمل متقابل و آمادگی های افراد را برای کنش مشارکتی و همیارانه شامل میشود و زیربنای ایجاد نوآوری و خلاقیت و پویایی های سازمانی به شمار می آید(جمشیدی و میرهادی، 1400 ،2۸۸).

به منظور ارائه خدمت به افراد کم برخوردار جامعه، تشکیلاتی پدید می آورند تا راهگشائی برای خدمت به مستمندان باشند.از آنجا که خداوند متعال کلیه افراد را یکسان نیافریده و در طبیعت برابری نیست، همیشه افرادی پیدا می شوند که از دیگران ناتوان تر و ضعیف تر هستند. لذا انسان ها باید تلاش کنند تا این برابری را ایجاد کنند و به کمک هم نوعان خود بشتابند( وخشوزی و همکاران،1400).

لذا قابل ذکر است فوكويامــا رابطــه ســرمايه اجتمــاعي بــا توســعه اقتــصادي را در نظــر مــيگيــرد و معتقد است كه سطوح بالاي سرمايه اجتمـاعي، صـداقت واعتمـاد، افراد را به انجام دادن كارهاي مشاركتي و تعاوني مشتاق مـيسـازد(زاهدی و همکاران،1388، 114).

اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی و نیز تعهد و تعلق اجتماعی به عنوان مهمترین مؤلفه های سرمایه ی اجتماعی مورد توجه قرارگرفته اند. پاتنام سرمایه اجتماعی را اساس اعتبار جامعه می‌داند که از طریق اعتمادسازی، مردم را به تعلقات اجتماعی برای رسیدن به اهداف اجتماعی ترغیب می‌کند.وی عناصر اساسی سرمایه اجتماعی را احساس تعلق و تعاملات اجتماعی میداند. با توجه به این رویکرد، میزان انسجام اجتماعی موجود در بین افراد یک جامعه می تواند در میزان مشارکت آنان در امور خیریه تأثیر گذار باشد. چرا که اگر حس همدلی و یکی بودن در بین مردم قوی باشد، آنان بیشتر تمایل دارند تا برای رفع مشکلات یکدیگر در امور خیریه و داوطلبانه، شرکت کرده و به حل مشکلات جامعه کمک نمایند. (میرزایی،1400). از نگاه جامعه شناسان، دستیابی به چنین وضعیتی برای هر نظام اجتماعی یک موهبت و فرصت بی بدیل برای شتاب گرفتن روند توسعه پایدار است(قربانی و همکاران، 1401، 232).

منابع: 
1- جمشیدی، م. میرهادی، ر. (1400)."سرمایه اجتماعی و جهش تولید در کسب وکارهای دانش بنیان : یک مطالعه با رویکرد آمیخته کمی و کیفی"، مدیریت سرمایه اجتماعی، 2۸5 -301.
2- زاهدي، م. شياني،م .عليپور، پ.(1388)." رابطه سرمايه اجتماعي با رفاه اجتماعي".109-129.
3- غنبرطهرانی، ن. شریفی پور، آ. سبط، محمد وحید.(1402)." تحلیل مقایسهای سرمایه اجتماعی در شبکه سازمان های خیریه".67-88.
3-  قربانی،م. پورمیری،م. تقی پور،ف.(1401)." بررسی "پیامدهای" اجرای برنامه های ارتباطی برای توسعه مشارکت های اجتماعی در سازمانهای مردم نهاد و خیریه ها".221-240.
4- وخشوز۱،ط. براهویی،م. ایمانی،ه.(1400)." امور خیریه به مثابه سرمایه اجتماعی".
5- میرزایی،س.(1400)." امور خیریه و سرمایه اجتماعی".