چون روز هفتم ولادت امام حسن (ع) فرا رسید، رسول خدا (ص) دستور داد گوسفندی را تهیه کردند. پیامبر (ص) با دست مبارک خویش برای نوه اش بنام نوزاد ذبح نمود و اورا عقیقه نامید. امام صادق(ع) فرمود: جدم رسول خدا(ص) برای عمویم حسن بن علی(ع) عقیقه کرد و در آن هنگام چنین فرمود: بنام خدا، این گوسفند عقیقه از جانب حسن (ع) است و به هنگام کشتن گوسفند، این دعا را قرائت کرد: بار خدایا استخوانش را به جای استخوان او، گوشتش را به جای گوشت او، خونش را به جای خون او و مویش را به جای موی او عقیقه می کنم. خدایا این عقیقه را حافظ و نگهبان محمد و آلش قرار ده و همانا پیامبر(ص) عقیقه کرد برای فرزندش حسن یک گوسفند و برای فرزند دیگرش حسین گوسفندی دیگر.

امام صادق(ع): هرکس در روز رستاخیز در گرو عقیقه خود است، عقیقه واجب تر از قربانی است. اگر کسی نداند برای او عقیقه شده است یا نه باید برای خود عقیقه کند و این همان کاری است که پیامبر پس از نبوت کرد. برای دختر و پسر، گوسفند یا گاو یا شتر عقیقه می شود. برای دوقلو دو گوسفند عقیقه می شود. اگر گوسفند یافت نشد نمی توان پول آن را داد و باید آنقدر صبر کرد تا گوسفند تهیه شود. اگر تهیدست باشد منتظر می ماند در وضعش گشایشی پیش آید تا عقیقه کند و اگر نتوانست چیزی بر عهده او نیست.
و بر اساس حدیث رسیده از امام صادق (ع) مکروه است پدر و مادر فرزند از گوشت عقیقه بخورند (وبین آن دو خوردن مادر مکروه تر است) واسلام باز داشته از این که سر کودک را با خون عقیقه بیالایند، زیرا این کار از شرک دوران جاهلیت است.

حداقل مبلغ برای یک عقیقه  110،000،000 ریال می باشد.