یاد موسس

کلامتان چه شوری داشت ، نگاهتان چه مهری ، چه زیبا و وزین سخن می گفتی ، هنگام سخن گفتن حلاوت آنچه در مکتب اهل بیت علیه السلام آموخته بودید از چشمان و چهره عاشقتان ، آوای بلند عاشقی سر می داد.

و اینطور شد که ما ...

که ما یادمان آمد می توانیم دل محزونمان را با نگارش سطوری از وصیت نامه گران سنگتان ، التیام ببخشیم :

"خداوند بزرگ و بلندمرتبه را شاکرم که بر این بنده حقیر منت نهاد تا جان و اندیشه خویش را مصفّا به شادی خانه خسته دلان و دل شکستگان کنم و به آرامش کودکان یتیم آرامش یابم .

امیدوارم خداوند متعال این قدم کوچک را در راه رضایت خویش بپذیرد و چراغ این موسسه خیر و خیراندیش ، همیشه پرنور باشد و در مسیر خشنودی محرومان تا ظهور منجی عالم بشریت حضرت بقیه الله الاعظم (روحی لمقدمه الفداء) پیروز و سر افراز باشد ، چرا که خشنودی بنده خدا خشنودی خداست ."