فضيلت ماه مبارك رمضان

برترين ماه سال ماه مبارك رمضان به جهت نزول قرآن كريم در آن و ويژگى‏ هاى منحصرى كه دارد در ميان ماه‏ هاى سال‏ قمرى برترين است. قرآن كريم مى ‏فرمايد: ماه رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت انسان‏ ها در آن نازل شده است.

پيامبر گرامى(ص) درباره ماه رمضان مى‏ فرمايد: اى مردم! ماه خدا با بركت و رحمت و مغفرت به شما روى آورد، ماهى كه نزد خدا از همه ماه‏ ها برتر و روزهايش بر همه روزها و شب‏هايش بر همه شب‏ها و ساعاتش بر همه ساعات برتر است، ماهى است كه شما در آن به ميهمانى خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفته ‏ايد، نفس‏ هاى شما در آن تسبيح و خوابتان در آن عبادت، عملتان در آن مقبول و دعايتان در آن مستجاب است.

بهترين ساعاتى است كه خداوند به بندگانش نظر رحمت مى‏كند. نزول كتب آسمانى در اين ماه تمام كتب بزرگ آسمانى مانند: قرآن كريم، تورات، انجيل، زبور، صحف در اين ماه نازل شده است. حضرت امام صادق(ع) مى ‏فرمايد: «كل قرآن كريم در ماه رمضان به بيت المعمور نازل شد، سپس در مدت بيست سال بر پيامبر اكرم(ص) و صحف ابراهيم در شب اول ماه رمضان و تورات در روز ششم ماه رمضان، انجيل در روز سيزدهم ماه رمضان و زبور در روز هيجدهم ماه رمضان نازل شد.»

توفيق روزه در ماه رمضان خداوند متعال توفيق روزه‏ دارى را به بندگانش داده است؛ پس هر كه ماه رمضان را درك كرد، بايد روزه بگيرد. انسان افزون بر جنبه مادى و جسمى، داراى بُعد معنوى و روحى هم هست و هر كدام در رسيدن به كمال مطلوب خود، برنامه‏ هاى ويژه را نياز دارند، يكى از برنامه ‏ها براى تقويت و رشد بُعد معنوى، تقوا و پرهيزگارى است؛ يعنى اگر انسان بخواهد خودش را از جنبه معنوى رشد و پرورش دهد و به طهارت و كمال مطلوب برسد، بايد هواى نفس خود را مهار كند و موانع رشد را يكى پس از ديگرى بر دارد و خود را سرگرم لذت‏ ها و شهوات جسمى نكند.

يكى از اعمالى كه در اين راستا مؤثر و مفيد است روزه ‏دارى است، قرآن كريم مى فرمايد: اى افرادى كه ايمان آورده ‏ايد! روزه بر شما نوشته شد، همان گونه كه بر پيشينيان از شما نوشته شده، تا پرهيزگار شويد.

 برخى از فوايد و فضائل روزه: الف. تقويت تقوا، پرهيزگارى و اخلاص. امام صادق(ع) مى‏ فرمايد: خداوند متعال فرموده: روزه از من است و پاداش آن را من مى‏دهم. حضرت فاطمه(س) مى ‏فرمايد: خداوند روزه را براى استوارى اخلاص، واجب فرمود. 

ب. مانع عذاب‏ هاى دنيوى و اخروى: امام على(ع) مى ‏فرمايد: روزه روده را باريك مى‏كند گوشت را مى‏ ريزد و از گرماى سوزان دوزخ دور مى‏گرداند. پيامبر اكرم(ص) مى‏ فرمايد: «روزه سپرى در برابر آتش است.

 ج. آرامش روان و جسم: روزه ‏دارى روح و روان و قلب و دل و نيز جسم را آرامش داده و باعث سلامتى روح و تندرستى جسم مى‏شود. پيامبر اكرم(ص) مى ‏فرمايد: روزه بگيريد تا سالم بمانيد. باز مى‏ فرمايد: معده خانه تمام دردها و امساك و روزه بالاترين داروهاست. حضرت امام باقر(ع) م ‏فرمايد: روزه و حج آرام‏بخش دلهاست. حضرت على(ع) مى ‏فرمايد: خداوند بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و زكات و حديث در روزه‏ دارى روزه ‏هاى واجب رمضان براى آرام كردن اعضا و جوارح آنان، خشوع ديدگانش و فروتنى جان‏هايشان و خضوع دلهايشان حفظ مى‏كنند.

امروزه در علم پزشكى و از نظر بهداشت و تندرستى نيز در جاى خود ثابت شده كه روزه‏ دارى تأثيرهاى فراوانى بر آرامش روح و روان و سلامتى جسم و بدن دارد، دفع چربى‏ هاى مزاحم، تنظيم فشار، قند خون، و... نمونه آن است.

د. مانع نفوذ شيطان: امام على(ع) به پيامبر اكرم(ص) عرض كرد: يا رسول الله! چه چيزى شيطان را از ما دور مى‏ كند؟ پيامبرگرامى(ص) فرمود: روزه چهره او را سياه مى‏كند و صدقه پشت او را مى‏ شكند. بنابراين، روزه مانع نفوذ شيطان ‏هاى جنى و انسى شده و وسوسه ‏هاى آنان را خنثى مى‏ كند.

ه. مساوات بين غنى و فقير: انسان روزه‏ دار در هنگام گرسنگى و تشنگى، فقرا و بينوايان را ياد مى ‏كند و در نتيجه به كمك آن‏ها مى‏ شتابد. حضرت امام حسن عسگرى(ع) درباره علت وجوب روزه مى ‏فرمايد: تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتيجه به نيازمند كمك كند.

و. احياء فضائل اخلاقى حضرت امام رضا(ع) درباره علت وجوب روزه مى ‏فرمايد: تا مردم رنج گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پى‏ ببرند و روزه‏ دار بر اثر گرسنگى و تشنگى خاشع، متواضع و فروتن، مأجور، طالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر باشد و بدين سبب مستحق ثواب شود. روزه موجب خوددارى از شهوات است، نيز تا روزه در دنيا نصيحت‏گر آنان باشد و ايشان را در راه انجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و راهنماى آنان در رسيدن به اجر باشد و به اندازه سختى، تشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مى‏ چشند پى ببرند و در نتيجه حقوقى كه خداوند در دارايى ‏هايشان واجب فرموده است، به ايشان بپردازند.

 وجود شب قدر در اين ماه شب قدر از شب‏ هايى كه برتر از هزار ماه است و فرشتگان در اين شب به اذن خدا فرود مى‏ آيند و جميع مقدرات بندگان را در طول سال تعيين مى‏كنند و وجود اين شب در اين ماه مبارك نعمت و موهبتى الهى بر امت پيامبر گرامى اسلام(ص) است و مقدرات يك سال انسان ‏ها(حيات، مرگ، رزق و غیره) براساس لياقت‏ ها و زمينه‏ هايى كه خود آنها به وجود آورده ‏اند تعيين مى ‏شود و انسان در چنين شبى با تفكر و تدبر مى‏تواند به خود آيد و اعمال يك سال خود را ارزيابى كند و با فراهم آوردن زمينه مناسب بهترين سرنوشت را براى خود رقم زند. حضرت امام صادق(ع) مى ‏فرمايد: تقدير مقدرات در شب نوزدهم و تحكيم آن در شب بيست و يكم و امضاء آن در شب بيست و سوم است.

بهار قرآن نظر به اين‏كه قرآن كريم در ماه مبارك رمضان نازل شده و تلاوت آيات آن در اين ماه فضيلت بسيارى دارد، در روايات اسلامى، از ماه رمضان به عنوان بهار قرآن ياد شده است؛ چنان‏كه حضرت امام باقر(ع) مى ‏فرمايد: «هر چيزى بهارى دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.

يك نكته! بديهى است فضائل و ثواب‏ هايى كه براى ماه مبارك رمضان و روزه‏ دارى ذكر شده و به برخى از آن‏ها اشاره شد، از آنِ كسانى است كه حقيقت آن را درك كنند و به محتواى آن عمل و در گفتار و كردار به كار گيرند و به آن‏ها جامه عمل بپوشانند. چنان در روايات اسلامى براى روزه ‏دارى آدابى ذكر شده و كسانى كه صرفاً تلاوت قرآن مى‏ كنند، ولى به آيات و احكام آن عمل نمى ‏كنند و يا آن كه از روزه‏ دارى تنها رنج گرسنگى و تشنگى را مى ‏كشند و بوسيله گناه، تأثير روزه را از بين مى‏ برند و ماه مبارك رمضان و فضاى معنوى آن تأثيرى بر اشخاصى بر جاى نمى‏ گذارد، مورد نكوهش قرار گرفته ‏اند.

چنان‏كه پيامبر اكرم(ص) به زنى كه با زبان روزه كنيز خود را دشنام مى ‏داد فرمود: چگونه روزه‏ دارى و حال آن‏كه كنيزت را دشنام مى‏ دهى؟! روزه فقط خوددارى از خوردن و آشاميدن نيست، بلكه خداوند آن را علاوه بر اين دو، مانع كارها و سخنان زشت كه روزه را بى ‏اثر مى‏ كنند قرار داده است، چه اندك اند روزه ‏داران و چه بسيارند كسانى كه گرسنگى مى‏كشند.

 حضرت امام سجاد(ع) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى‏ كند: به وسيله روزه اين ماه ياري مان ده تا اندام ‏هاى خود را از معاصى تو نگه داريم و آن‏ها را به كارهايى گيريم كه خشنودى تو را فراهم آورد، تا با گوش‏ هايمان سخنان بيهوده نشنويم و با چشمانمان به لهو و لعب نشتابيم و تا دستمان مان را به سوى حرام نگشاييم و با پاهايمان به سوى آن‏چه منع شده ره نسپاريم و تا شكم هايمان جز آن‏چه را تو حلال كرده‏اى در خود جاى ندهد و زبان‏ هايمان جز به آن‏چه تو خبر داده ‏اى و بيان فرموده‏اى گويا نشود.

بنابراين، در ماه مبارك بايد تمام اعضا و جوارح را از حرام دور نگه داشت و با اخلاص، توكل و توسل از اهل‏ بيت(ع) و عمل به دستورها و احكام قرآن كريم و دورى از گناهان، انجام توبه نصوح و واقعى، عبادت، شب ‏زنده ‏دارى، درك فضيلت شب قدر و... فضيلت ماه مبارك رمضان را درك كرد و از آن در راستاى رسيدن به كمال حركت كرد و بايد در اين ماه به گونه‏ اى خودسازى كرد كه با اتمام ماه مبارك تأثير و فوايد آن در روح و جان افراد باقى باشد و اثر آن تا ماه رمضان سال بعد ماندگار باشد.

نیکوکاری از نگاه نهج البلاغه

منابع: 1. مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، ص 209، دارالكتاب العربى، بيروت. 2. بحارالانوار، علامه مجلسى، ج 55، ص 341، مؤسسه الوفاء، بيروت. 3. ر.ك: الكافى، محمد بن يعقوب كلينى، ج 2، ص 628، دارالكتب الاسلامية، تهران. 4. وسائل الشيعه، شيخ حر عاملى، ج 2، ص 628، دارالكتب الاسلامية، تهران. 5. ... 6. سوره بقره، آيه 185. 7. ر.ك: وسائل الشيعه، همان، ج 10، ص 313. 8. ر.ك: الكافى، همان، ج 2 ،ص 628. 9. سوره بقره، آيه 185. 10. سوره بقره، آيه 183. 11. همان. 12. ميزان الحكمة، محمد محمدى‏رى‏شهرى، ترجمه: حميدرضا شيخى، ج 7، ص 3207، مؤسسه دارالحديث، قم. 13. همان، ص 3209. 14. همان. 15. همان. 16. همان. 17. همان. 18. همان. 19. تفسير نمونه، آيت‏الله مكارم شيرازى و ديگران، ج 1 ،ص 631، دارالكتب الاسلامية، تهران. 20. مستدرك الوسائل، محدث نورى، ج 7، ص 154، مؤسسه آل‏البيت، قم. 21. ميزان الحكمة، همان. 22. همان، ص 3209. 23. سوره قدر، آيه 1 ـ 5. 24. تفسير الميزان، علامه طباطبايى، ج 18، ص 132؛ ج 19، ص 90، مؤسسه مطبوعاتى اسماعيليان، قم. 25. وسائل الشيعه، همان، ج 10، ص 354. 26. وسائل الشيعه، همان، ج 6، ص 203. 27. الكافى، همان، ج 4، ص 87. 28. الصحيفة السجادية، امام سجاد(ع) ص 186، دفتر نشر الهادى، قم.